Leun maar op mij,
Ik ga nergens naartoe.
Steun maar op mij,
Telkens als je verdrietig bent of moe.
Rust maar uit, neem je tijd,
Pak je ruimte – raak wat van je belasting kwijt.
Het lijkt zo klein, het is een groot gebaar,
Hier zijn, samen met en voor jou, als steunpilaar.
Jacqueline Schots – de Ruig, woonachtig in Deventer. (Ervarings)deskundig in de zorg én rondom rouw & verlies. Ik streef naar een maatschappij waarin alle vormen van verlies en rouw ‘doodnormaal’ zijn. Daarom bied ik mijn kennis en kunde aan voor zorgprofessionals en docenten.
Een gedicht over loslaten, met als thema en metaforen rondom het strand, de zee en de wind.
Een gedicht met als thema: kwetsbaar. Vaak wordt het nog gezien als zwakte, als iets gevaarlijks.
Mijn visie is dat kwetsbaar juist ervoor zorgt voor een meer betekenisvolle verbinding met de ander.
In dit gedicht zijn alle letters van het woord ‘kwetsbaar’ gebruikt.
soms heb je van die dagen dat je het allemaal niet meer zo ziet zitten, je op ‘survival’- stand’ staat.
Over dit soort dagen, schreef ik dit gedicht.
0 reacties