Wat is het verschil tussen Rouw en Rouwen?
In de maatschappij worden deze woorden vaak samen en door elkaar gebruikt.
Om heel eerlijk te zijn wist ik tot voorkort ook niet dat hier wel degelijk een verschil in zit.
Totdat ik een symposium bijwoonde en het boek ‘het rouwende brein’ van Mary – Frances O’ Connor las.
Het is ergens eigenlijk heel logisch. Zowel het verschil als het feit dat we soms ‘rouw’ en soms ‘rouwen’ gebruiken.
Rouw
Rouw wordt omschreven als de pijnlijke emotionele toestand die als vanzelf opkomt en weer zakt, iedere keer opnieuw. Als een golf.
Denk hierbij aan de ‘plotselinge’ momenten dat een gedachte aan diegene of datgene wat je verloren bent opkomt.
Wat vaak gepaard gaat met dat je op dat moment (kort) overspoeld wordt door gevoel.
Vaak komen deze momenten door een zintuigelijke prikkel.
Welke is gekoppeld met een herinnering aan diegene of datgene dat je bent verloren.
Mensen kunnen zich daarom ook vaak voorstellen dat rouw ‘voorbij’ is wanneer golven minder vaak of minder intens zijn.
In zekere zin hebben ze gelijk, vaak wordt het na verloop van tijd minder frequent en intens.
Wanneer deze verwachting niet wordt ervaren na verloop van tijd, gaan mensen vaak twijfelen aan over hun manier van rouwen.
‘Is het wel normaal?’, ‘Zal het altijd zo blijven?’, ‘Hoor ik niet al ermee verder te zijn? Aangezien anderen blijkbaar dit wel van mij verwachten.’ Door er op deze manier mee bezig te blijven is het effect dat de gedachten aan rouw op de voorgrond blijven.
Wat vaker je rouwreactie versterkt en verlengt i.p.v. dat het geleidelijk minder pijnlijk wordt in de loop van de tijd.
Rouwen
Waar Rouw meer een korte (tijds)periode inhoudt, is Rouwen het gehele proces op zich.
Wat dus ook betekent het weer opbouwen van een betekenisvol leven.
Het vraagt van je brein om nieuwe dingen te leren en daarbij helpt het om aandacht te geven aan wat je daadwerkelijk zinvol en bevredigend vindt op dit moment. Het gaat dus meer om het hier-en-nu. En is meer gericht op de (positieve) toekomst.
De focus verschuift naar een ander leven dan voorheen. Rouwen is dus de verandering van het ‘oude’ naar iets ‘nieuws’.
Tijdens het rouwen herdefinieer je soms je identiteit, gebaseerd op wat het brein leert over de nieuwe wereld waar je nu van geniet of wat je nu de moeite waard vindt.
Leven lang leren rouwen met rouw
Dus kort samengevat:
Rouwen is een levenslang proces met daarin periodes van rouw.
Rouwen is de verandering van het ‘oude’ naar iets ‘nieuws’ en binnen deze overgang, zitten periodes waarin je rouw ervaart.
Dat kan ook bijna niet anders;
Want wanneer je identiteit overlapt met iemand die er niet meer is of met iets dat er niet meer is, dan is het ook niet gek dat je gaat veranderen. Omdat de constante invloed van diegene of datgene er niet meer is.
Het houdt dus in dat jij je bezigheden en omstandigheden opnieuw moet definiëren en moet updaten.
Zo blijft je brein leren, nieuwe koppelingen worden aangemaakt en gevoed.
Oude koppelingen worden, op den duur, minder vaak geactiveerd in het nieuwe leven, waardoor de lading op die oude koppelingen minder intens worden ervaren.
Dit proces van leren is nooit ‘af’ of ‘klaar’ en blijf je doen – de rest van je leven.
