Valkuil
Dag valkuil,
Daar was je weer.
Ik dacht je te zien, je te kunnen ontwijken.
Maar de val deed nog net zo zeer.
Overal waar ik ga, is waar jij bent.
Toch raak ik nooit aan je gewend.
Geschaafd en beschaamd begin ik aan mijn klim naar boven.
Moet ik er dan echt aan gaan geloven?
Dat ik aan jou geen weerstand bieden kan?
Ik rust wat uit, mijn blik naar voren gericht.
Mijn eindbestemming nog ver uit zicht.
Ik neem de eerste stappen en vervolg mijn pad.
Tot de volgende keer, valkuil.
Ik val vast nog wel eens weer in je gat.
Jacqueline Schots – de Ruig, woonachtig in Deventer. (Ervarings)deskundig in de zorg én rondom rouw & verlies. Ik streef naar een maatschappij waarin alle vormen van verlies en rouw ‘doodnormaal’ zijn. Daarom bied ik mijn kennis en kunde aan voor zorgprofessionals en docenten.
0 reacties