Gedichten

Mijn kleine Ik

Je kijkt me argwanend aan en dat snap ik best.
Je schuwt mijn uitnodigende, uitgestrekte hand, want je bent zo vaak gekwetst.
Niemand had echt oog voor je, zag je daadwerkelijk staan.
Behalve om je klein te doen voelen, je te zeggen wat je fout had gedaan.

Ik kniel naast je neer en streel je haar.
Het is wellicht moeilijk te geloven, maar je bent niet langer meer in gevaar.
Je overleeft dit leed en groeit op tot de vrouw die hier voor je staat.
Al zal je nog genoeg aan jezelf twijfelen op dagen dat het wat minder gaat.

Je hebt zoveel op trots op te zijn.
Het is nu wellicht wat moeilijk voor te stellen, want je bent nog klein.

Hoe jij je ook voelt, waar je ook zult gaan.
Ik zal altijd aan je zijde staan.
Ik geloof in je, mijn kleine ik, het komt goed!
Want samen kunnen we alles aan,  samen gaan we de toekomst tegemoet.

Delen
Gepubliceerd door:
Jacqueline Schots

Recente artikelen

Gedicht: Familieband

Wat betekent 'Familie'? Hoe verbonden ben jij met de mensen waarmee je bent opgegroeid? Het…

1 jaar geleden

Gedicht: Reflectie

Een gedicht dat gaat over de persoon die je ziet wanneer je in de spiegel…

2 jaar geleden

Gedicht: Hier aan Zee

Een gedicht over loslaten, met als thema en metaforen rondom het strand, de zee en…

2 jaar geleden

Vergiffenis

Vergiffenis. Wat is dat precies? Wanneer vraag je dit en wanneer ontvang je het?

2 jaar geleden

BASIS-Emoties

Emoties. Ze zijn verwarrend. Ze zorgen voor ongemak. De één mag er wel zijn de…

2 jaar geleden