Je kijkt me argwanend aan en dat snap ik best.
Je schuwt mijn uitnodigende, uitgestrekte hand, want je bent zo vaak gekwetst.
Niemand had echt oog voor je, zag je daadwerkelijk staan.
Behalve om je klein te doen voelen, je te zeggen wat je fout had gedaan.
Je schuwt mijn uitnodigende, uitgestrekte hand, want je bent zo vaak gekwetst.
Niemand had echt oog voor je, zag je daadwerkelijk staan.
Behalve om je klein te doen voelen, je te zeggen wat je fout had gedaan.
Ik kniel naast je neer en streel je haar.
Het is wellicht moeilijk te geloven, maar je bent niet langer meer in gevaar.
Je overleeft dit leed en groeit op tot de vrouw die hier voor je staat.
Al zal je nog genoeg aan jezelf twijfelen op dagen dat het wat minder gaat.
Je hebt zoveel op trots op te zijn.
Het is nu wellicht wat moeilijk voor te stellen, want je bent nog klein.
Hoe jij je ook voelt, waar je ook zult gaan.
Ik zal altijd aan je zijde staan.
Ik geloof in je, mijn kleine ik, het komt goed!
Want samen kunnen we alles aan, samen gaan we de toekomst tegemoet.
Jacqueline Schots – de Ruig, woonachtig in Deventer. (Ervarings)deskundig in de zorg én rondom rouw & verlies. Ik streef naar een maatschappij waarin alle vormen van verlies en rouw ‘doodnormaal’ zijn. Daarom bied ik mijn kennis en kunde aan voor zorgprofessionals en docenten.
0 Reacties