Tranen
Met bakken tegelijk
Altijd dat gezeur, altijd dat gezeik
Wat anderen ervan vinden, maakt dat me wat uit?
Geen ene moer.
Dan hoor ik er maar niet bij,
Dan ben ik maar niet stoer.
Tranen zijn een teken van pijn,
Van verdriet.
Heeft iemand er wel oog voor?
Is er wel iemand die het ziet?
Ik denk er wel eens aan, maar daar komen tranen van.
Tranen, met bakken tegelijk.
Tranen, die ik niet stoppen kan.
Jacqueline Schots – de Ruig, woonachtig in Deventer. (Ervarings)deskundig in de zorg én rondom rouw & verlies. Ik streef naar een maatschappij waarin alle vormen van verlies en rouw ‘doodnormaal’ zijn. Daarom bied ik mijn kennis en kunde aan voor zorgprofessionals en docenten.
Een gedicht met als thema: kwetsbaar. Vaak wordt het nog gezien als zwakte, als iets gevaarlijks.
Mijn visie is dat kwetsbaar juist ervoor zorgt voor een meer betekenisvolle verbinding met de ander.
In dit gedicht zijn alle letters van het woord ‘kwetsbaar’ gebruikt.
Een gedicht dat gaat over de persoon die je ziet wanneer je in de spiegel kijkt. Hoe vaak en hoe goed kijk jij naar jezelf?
Een gedicht over het innerlijk luisteren. Focussen.
0 Reacties