Tranen
Met bakken tegelijk
Altijd dat gezeur, altijd dat gezeik
Wat anderen ervan vinden, maakt dat me wat uit?
Geen ene moer.
Dan hoor ik er maar niet bij,
Dan ben ik maar niet stoer.
Tranen zijn een teken van pijn,
Van verdriet.
Heeft iemand er wel oog voor?
Is er wel iemand die het ziet?
Ik denk er wel eens aan, maar daar komen tranen van.
Tranen, met bakken tegelijk.
Tranen, die ik niet stoppen kan.
Jacqueline Schots – de Ruig, woonachtig in Deventer. (Ervarings)deskundig in de zorg én rondom rouw & verlies. Ik streef naar een maatschappij waarin alle vormen van verlies en rouw ‘doodnormaal’ zijn. Daarom bied ik mijn kennis en kunde aan voor zorgprofessionals en docenten.
Een gedicht over het innerlijk kind.
Wat betekent ‘Familie’? Hoe verbonden ben jij met de mensen waarmee je bent opgegroeid?
Het kan soms complex en pijnlijk in elkaar zitten. In dit gedicht schrijf ik over mijn eigen ervaring.
Een gedicht over vast zitten in een toxische relatie.
0 Reacties